Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
διά τῆς χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστορίας
πρός τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς καθ’ Ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Εὐπρεπίζεται, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἡ Ἐκκλησία μας τίς ἡμέρες αὐτές πού ἀκολουθοῦν, γιά νά γιορτάσει:
Ἀφ’ ἑνός μέν τή Δεσποτική γιορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στό ὄρος Θαβώρ καί νά μᾶς εἰσάγει μέσα στό πνεῦμα τῆς θαβωρείου δόξης καί τοῦ θαβωρίου φωτός, πού εἶναι τό ἀκρότατο σημεῖο τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς καί πού θά πρέπει νά ἀποτελεῖ τό στόχο τῆς ζωῆς μας καί τό καθημερινό μας ἀγώνισμα.
Γιατί, αὐτοί πού θά ἀγωνισθοῦν γιά τήν κατάκτιση τῶν ἀρετῶν, αὐτοί καί θά δοῦν τή δόξα τοῦ Θεοῦ. «Οἱ τῷ ὕψει τῶν ἀρετῶν διαπρέψαντες, καί τῆς ἐνθέου δόξης ἀξιωθήσονται» θά ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Καί ἀκόμη, ἄν δέν δοῦμε σ’ αὐτή τή ζωή, ἔστω ἀμυδρά τό Θεό ὡς φῶς, δέν θά ἔχουμε καί τή δυνατότητα νά Τόν δοῦμε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, κατά τίς σοφές ὑπο-δείξεις τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἀφ’ ἑτέρου ἡ Ἐκκλησία μας ἐτοιμάζεται νά γιορτάσει τήν πάνσεπτο Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί νά ζήσει μαζί μέ τά παιδιά της, ἔπειτα ἀπό νηστεία καί προσευχή δεκαπέντε ἡμερῶν, τό θεομητορικό Πάσχα μέσα στήν καρδιά τοῦ καλοκαιριοῦ.
Ποιός ὅμως μπορεῖ ἐπάξια νά ὑμνήσει τό μεγαλεῖο καί τή δόξα τῆς Παναγίας; Ποιός μπορεῖ νά ἐξυμνήσει «τήν ὡραιότητα τῆς παρθενίας καί τό ὑπέρλαμπρον τῆς ἁγνείας αὐτῆς»; Ποιά γλῶσσα ἀνθρώπου μπορεῖ νά γράψει γιά τό εὐῶδες ἄνθος πού φανερώθηκε στό γένος τῶν ἀνθρώπων καί νά περιγράψει τήν ὕψιστη διακονία της στό μεγάλο γεγονός τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου;
Γι’ αὐτό καί οἱ θεοφώτιστοι Πατέρες, ἀλλά καί οἱ θεοκίνητοι μελωδοί καί ὑμνογράφοι τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἔχουν τό πρόσωπό της ὡς πηγή τῶν ὕμνων καί τῶν ἐγκωμίων τους, μᾶς ὑπενθυμίζουν, μέ τή δική τους ἁγιοπνευματική ἐμπειρία, τά ἑξῆς:
Ἡ Παναγία, πρῶτον, εἶναι «ἡ δόξα τῶν ἐπί γῆς». Δόξα ὅλων τῶν δικαίων, πού πέρασαν ἀπό τόν κόσμο αὐτό. Δόξα τῶν Ἁγίων, ἀλλά καί «πάντων τῶν γηγενῶν ἡ ἀνακαίνισις», ἀφοῦ ἀπό αὐτή προῆλθε ἡ καινή κτίση καί αὐτή ἄλλαξε τά πάντα μέσα στόν κόσμο αὐτό, μέ τό νά φέρει ὄχι ἁπλῶς τήν οὐράνια βροχή, ἀλλά αὐτόν τόν Κύριο τῶν νεφελῶν, ὅπως θά πεῖ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
Ὁ Πανάγιος Θεός, θά συμπληρώσει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, «ἄλειψε μέ τό πανάγιο μῦρο Του τή νύμφη καί θυγατέρα», δηλαδή τήν Παναγία, «καί τήν ἔστειλε στόν κόσμο γιά παράδειγμα ἔμψυχο πάσης ἀρετῆς». Γι’ αὐτό, ὡς ἄνθρωπος, μέ τήν ἀρετή της μεγαλύνει τό ἀνθρώπινο γένος καί τό ὑπερασπίζεται στό Θρόνο τῆς Θείας Μεγαλωσύνης.
Ἡ Παναγία, δεύτερον, εἶναι «στηριγμός ὁμοῦ καί παρά-κλησις». Μᾶς στηρίζει στήν καθημερινή μας προσπάθεια.
Μᾶς ἐνισχύει στήν πάλη μας πρός τούς ἀοράτους ἐχθρούς.
Διαλύει τά νέφη τῶν πειρασμῶν.
Χαρίζει εἰρήνη καί χαρά στίς ταραγμένες ψυχές μας, ἀλλά καί
συνεχίζει ἀσταμάτητα νά προωθεῖ τό μεγάλο ἔργο της καί τή δια-κονία της, νά πρεσβεύει, δηλαδή, καί νά μεσιτεύει γιά τή σωτηρία τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Πόσο συγκλονιστικά εἶναι τά λόγια τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου στούς Παρακλητικούς Κανόνες: «Καί σέ μεσίτριαν ἔχω πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μοῦ ἐλέγξῃ τάς πράξεις ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων· παρακαλῶ σέ Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει». Αὐτοί οἱ λόγοι προκαλοῦν τό γλυκασμό καί τήν παρηγορία σέ κάθε ἀνθρώπινη ψυχή, ἀλλά καί τήν ἀδιάψευστη ἐλπίδα ὅτι ἡ Παναγία Μητέρα μας δέ θά μᾶς ἀφήσει κατά τήν ὥρα τῆς ἐξόδου μας ἀπό αὐτή τή ζωή καί τῆς εἰσόδου μας μέ τίς δικές της πρεσβεῖες στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Μέ αὐτές τίς λίγες σκέψεις, δανεισμένες ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες καί τούς ἱερούς ὑμνογράφους, θά ἤθελα, ἀδελφοί μου, νά σᾶς ὑπενθυμίσω γιά μία ἀκόμη φορά, ὅπως κάθε χρόνο, καί κάποια καθήκοντά μας γιά τίς ἡμέρες αὐτές πού ἔρχονται, προκειμένου νά τιμήσουμε τήν Παναγία καί τιμῶντας τήν Παναγία, θά τιμήσουμε, συγχρόνως, καί τόν Υἱό της καί Θεό καί Σωτῆρα μας.
1. Ἄν κάποιος ἔχει ἀποκτήσει τήν κακή συνήθεια νά βλασφημεῖ τά Θεῖα καί ἰδιαιτέρως τό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου, θά πρέπει πάραυτα νά σταματήσει τό φοβερό αὐτό ἁμάρτημα. Ἄν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἀνέχεται νά βλασφημεῖται τό ὄνομά Του, δέν ἀνέχεται ὄμως νά βλασφημεῖται τό ὄνομα τῆς Παναγίας Μητέρας Του. Ἡ βλα-σφημία ἀποτελεῖ τόν δυναμίτη στήν ζωή μας, στήν οἰκογένειά μας, στόν χῶρο τῆς ἐργασίας μας, δίνοντας δικαίωμα στόν ἀντικείμενο ἐχθρό νά εἰσχωρεῖ στήν ζωή μας.
2. Θά ἀποτελεῖ γιά μᾶς τούς ἰδίους ἰδιαίτερη εὐλογία νά συνηθίσουμε νά ἀπευθύνουμε στήν Παναγία καθημερινά τούς Χαιρετισμούς ἤ νά διαβάζουμε τόν Παρακλητικό της Κανόνα. Ὅσα δέν μπορέσαμε μέχρι σήμερα νά λύσουμε μέ τήν λογική μας, θά τά πετύχουμε μέ τόν τρόπο αὐτό καί συγχρόνως θά ἀποκτήσουμε εἰρήνη στήν ψυχή μας, ἀνέκφραστη χαρά καί θά φυγαδεύσουμε τήν ἀσθένεια τοῦ αἰῶνος μας, τό ἄγχος.
3. Ἀπό τήν 1η Αὐγούστου, θά ἀρχίσουμε νά νηστεύουμε. Αὐτή ἡ νηστεία εἶναι μία προσφορά στήν Παναγία, ἡ ὁποία τελειώνει τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, τήν 15η Αὐγούστου, ἀκριβῶς μετά τήν Θεία Λειτουργία, στήν ὁποία καί θά πρέπει νά κοινωνήσουμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Ἄς ἀγωνισθοῦμε στό ἀγώνισμα τῆς νηστείας τῶν ὀλίγων αὐτῶν ἡμερῶν μέ σκοπό νά προετοιμασθοῦμε κατάλληλα γιά τό μεγάλο γεγονός τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Δέν ἐπιτρέπε-ται ἡ λύση τῆς νηστείας τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς γιά τόν ὁποιο-δήποτε λόγο ἐκτός ἀσθενείας καί μάλιστα μέ τήν πρόφαση ὅτι συμμετέχουμε σέ μία πανήγυρη. Ἡ κατάλυση τῆς νηστείας συνιστᾶ μή συμμετοχή στήν γιορτή τῆς Παναγίας καί ἄρα προσβολή τοῦ προσώπου της.
4. Σᾶς προτρέπω νά παρακολουθεῖτε καθημερινά στούς Ἱερούς Ναούς τῶν Ἐνοριῶν σας τόν Παρακλητικό Κανόνα πρός τήν Ὑπε-ραγία Θεοτόκο. Θά ἔχετε πολλή χαρά καί εὐλογία.
5. Σᾶς καλῶ στίς Ἱερές Ἀκολουθίες πού θά γίνουν στίς 14 Αὐγούστου τό βράδυ στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Καστοριᾶς καί στούς ἄλλους πανηγυρίζοντες Ἱερούς Ναούς τῆς ἐπαρχίας μας.
Στίς 15 Αὐγούστου τό ἀπόγευμα θά πρέπει νά βρεθοῦμε στήν ὑποδοχή τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας ἀπό τόν Μητροπολιτικό Ναό στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Μαυριωτίσσης, καθώς ἐπίσης καί στήν Ἱερά Ἀγρυπνία, πού θά γίνει στό ἱστορικό αὐτό Μοναστήρι τοῦ 11ου αἰῶνος στίς 22 πρός 23 Αὐγούστου, ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως.
Σᾶς προτρέπω, ἀκόμη, νά συμμετάσχετε στίς Ἱερές Ἀκολουθίες στίς 30 καί 31 Αὐγούστου στήν Ἱερά Μονή Παναγίας τῆς Φανερωμένης στήν Ἁγία Κυριακή ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἑορτῆς τῆς Κατάθεσης τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου, καθώς ἐπίσης καί στίς 7 καί 8 Σεπτεμβρίου στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας στήν Κλεισούρα.
Τέλος, σᾶς προτρέπω νά συμμετάσχετε στήν Ἀγρυπνία πού θά γίνει στήν Ἐνορία σας ἤ σέ κάποια γειτονική Ἐνορία τήν προπαρα-μονή τῆς ἑορτῆς, 13 πρός 14 Αὐγούστου, ὡς ἐλάχιστη συμμετοχή στό γεγονός τῆς κοιμήσεώς της.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις εὔχομαι νά ἔχετε πάντοτε στήν ζωή σας τήν εὐλογία τῆς Παναγίας καί τήν ἐκπλήρωση ἀπό Ἐκείνη κάθε εὐγενοῦς ἐπιθυμίας σας.
Καλό Δεκαπενταύγουστο.
Μέ θερμές εὐχές
Ο Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Σ Σ Α Σ
Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
