Tοῦ Μητροπολίτου Καστορίας Καλλινίκου
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Κυρίας Θεοτόκου ἔχει ὡς περιεχόμενο τήν Κοίμηση, τήν Ἀνάσταση καί Ἀνάληψη τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας στόν οὐρανό, ψυχῇ τε καί σώματι, μέ τήν δύναμη καί Χάρη τοῦ Υἱοῦ Της, τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Πρόκειται γιά τήν συμμετοχή τῆς Παρθένου Θεοτόκου στήν νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ θανάτου, ὁ ὁποῖος θάνατος εἶναι ὁ μεγαλύτερος καί ἔσχατος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου.
*
Ἡ Ἑορτή αὐτή εἶναι γεμάτη δόξα, γεμάτη Χάρη καί εὐφροσύνη πνευματική.
«Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ ἡ ἱερά καί εὐκλεής Παρθένε μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο πρός εὐφροσύνην τούς πιστούς», ψάλλουμε στόν Κανόνα τῆς Κοιμήσεως, πού συνέγραψε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Ποιητής.
Ἡ ἑορτή τῆς Παναγίας μας ἔχει ἱερότητα, ὄχι ἀσχημοσύνη· ἔχει εὔκλεια – καλή δόξα, ὄχι δόξα κενή καί μάταιη· συγκεντρώνει ὅλους τούς πιστούς γιά νά εὐφρανθοῦν πνευματικά, καί ὄχι κοσμικά.
Εἶναι Ἑορτή πού δέν συγκρίνεται μέ καμμιά ἄλλη ἑορτή τοῦ κόσμου, οὔτε ὡς πρός τό περιεχόμενο οὔτε ὡς πρός τήν Χάρη οὔτε ὡς πρός τό πρόσωπο τῆς Ἑορταζομένης.
Γιατί, δέν ἑορτάζει ποτέ καί πουθενά ὁ κόσμος θάνατο, ἀνάσταση καί ἀνάληψη ἀνθρώπου. Οὔτε ὑπάρχει στόν κόσμο γυναίκα πού γέννησε Θεό σωματικῶς, μένοντας ἡ ἴδια Ἀειπάρθενος.
Οὔτε τιμᾶται ὁπουδήποτε στόν κόσμο καί σέ ὁποιαδήποτε ἐποχή μητέρα παρθένος, σεμνή, ταπεινή, ὑπάκουη, σιωπηλή, μέ ἄπειρη καί τελεία ἀγάπη γιά ὅλο τόν κόσμο.
Ὁ δέ Υἱός τῆς Παρθένου εἶναι Θεός πού ἐνηνθρώπησε.
Σέ καμμιά θρησκεία ἤ ὁμολογία, σέ καμμιά κοσμοθεωρία ἤ ἰδεολογία δέν ὑπάρχει Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπος.
Σέ κανένα κήρυγμα θρησκείας δέν γίνεται λόγος γιά Θεό πού κενώθηκε καί ταπεινώθηκε καί ὑπήκουσε στόν Θεό Πατέρα μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ (Φιλιπ. β´).
Πουθενά δέν ἀκούσθηκε Θεός νά εἶναι «πρᾶος καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ» (Ματθ. ια´).
Καί ποτέ δέν ἀκούσθηκε «θεός» ἤ ἄνθρωπος νά ζητᾶ ἀπό τούς μαθητές του νά βάλουν τήν μάχαιρα στήν θήκη (Ἰω. ιη´) καί νά ἀγαποῦν τούς ἐχθρούς τους (Ματθ. ε´).
Οἱ δέ Ἀπόστολοι καί Μαθητές Του, οἱ ὁποῖοι σέβονταν, ἀγαποῦσαν, συμβουλεύονταν καί στηρίζονταν στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, τήν Θεοτόκο Μαρία καί παραβρέθηκαν στήν Κοίμησή Της, εἶναι ἄνθρωποι ἄοπλοι, πτωχοί,ταπεινοί, πλήρεις Πνεύματος σοφίας, σύνεσης καί ἀγάπης.
*
Σέ αὐτή τήν μοναδική ἀπό κάθε πλευρά ἑορταστική πανήγυρη καλούμαστε καί ἐμεῖς. Καλούμαστε στήν γεμάτη δόξα καί Χάρη καί εὐλογία πανήγυρη, στήν ὁποία προεξάρχει ἡ Μαρία, ἡ Κυρία Θεοτόκος, μέ χορούς, δηλαδή μέ εὐφροσύνη, καί μέ τύμπανα, δηλαδή μέ ἐγκράτεια πού νεκρώνει τό σαρκικό φρόνημα.
Καλούμαστε στήν πανήγυρη τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου πού συμμετέχουν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ Ἱεράρχες, καί ὑμνεῖται ὁ Μονογενής Υἱός τῆς Παρθένου.
Ἡ προϋπόθεση τῆς συμμετοχῆς μας εἶναι ἡ καθαρή συνείδηση, κατά τήν ἰαμβική ἀκροστιχίδα τοῦ Κανόνος τῆς Κοιμήσεως: «πανηγυριζέσθωσαν οἱ θεόφρονες», δηλαδή, ἄς πανηγυρίσουν αὐτοί πού φρονοῦν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού ἔχουν νοῦν Χριστοῦ, ὅπως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, διδάσκει: «Ἑορτή δέν εἶναι κάτι ἄλλο, παρά ἡ εὐφροσύνη. Εὐφροσύνη δέ πνευματική καί νοερά τίποτε ἄλλο δέν προκαλεῖ, ἀλλά ἡ συνείδηση ἀγαθῶν πράξεων. Ὅποιος ἔχει συνείδηση ἀγαθῶν πράξεων, μπορεῖ νά ἑορτάζει πάντα».
Ἄς καθαρίσουμε, λοιπόν, ἀδελφοί, τήν συνείδησή μας μέ ἀγαθά ἔργα, μέ τήν μετάνοια, τήν συγχώρηση, τήν ἐξομολόγηση.
Ἄς καθαρίσουμε τήν συνείδησή μας γιά νά ἑορτάσουμε μέ εὐφροσύνη τήν μοναδική στόν κόσμο καί τήν ἱστορία Ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Κυρίας Θεοτόκου.
Ἡ Παναγία μας, εἶναι τό πρότυπο τῆς παιδείας καί τῆς ζωῆς μας.
Ἄς παραμερίσουμε τήν προπαγάνδα τοῦ κόσμου, πού ἐπιβάλλει στίς σύγχρονες κοινωνίες, καί στήν δική μας Πατρίδα, πρότυπα ἀντίθετα ἀπό τό πρότυπο τῆς Παναγίας. Πρότυπα ἄθεα, ἄσεμνα, ἀλαζονικά, ναρκισσιστικά, φίλαυτα.
Ἐμεῖς, ἄς ἑορτάσουμε τήν Ἑορτή τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τήν Πεποικιλμένη μέ τήν θεία δόξα πανήγυρη τῆς Θεομήτορος, ἐνδεδυμένοι μέ ἐνδύματα καθαρά καί ἑορταστικά, γιά νά λάβουμε ἰαματικό ἔλεον καί γιά νά βροῦμε ἀθάνατη Χάρη, ἀπό τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί δική μας Μητέρα.
Μέ θερμές εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Καστορίας Καλλίνικος
