Τέκνα καί ἀδελφοί ἐν Κυρίῳ ἀγαπητοί,
«Χάρις ὑμῖν καί εἰρήνη ἀπό Θεοῦ καί Πατρός ἡμῶν καί Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Ρωμ. α´)
Τό μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ, μέ τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου καί τίς κανονικές ψήφους τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῶν συγκροτούντων τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ κατέστησε Μητροπολίτη καί Ἐπίσκοπο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστορίας, καί μέ τήν ἐνθρόνισή μου τό Σάββατο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί τήν Κυριακή, ἑορτή τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί σύναξη τῶν ἁγίων τῆς Καστοριᾶς, ἀνέλαβα τά ποιμαντικά μου καθήκοντα, ἀφοῦ ἔλαβα καί τίς εὐχές τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου.
Θέλω νά δοξολογήσω καί νά εὐχαριστήσω τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό, τόν Πατέρα, τόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, τό Πανάγιον Πνεῦμα, γιά τήν μεγάλη αὐτή δωρεά, τό ὅτι μέ ἀνέδειξε Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας Του καί μάλιστα Μητροπολίτη Καστορίας.
Ἡ ἀρχοντική ὑποδοχή -ἐν μέσῳ ὑγιειονομικῆς κρίσεως- πού μοῦ ἐπιφυλάξατε, ἄρχοντες, κλῆρος καί λαός, καί γιά τήν ὁποία σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας, μοῦ δίνει θάρρος καί δύναμη νά ἀναλάβω καί νά ἀφιερωθῶ στήν ἐκκλησιαστική αὐτή καί πολυϋπεύθυνη ἀποστολή.
Ἤδη εἶμαι μία ἑβδομάδα στήν Ἱερά Μητρόπολη Καστορίας καί διαπιστώνω ἰδίοις ὄμμασιν τήν εὐλάβεια καί τήν εὐσέβειά σας καί τήν ἀγάπη σας στήν Ἐκκλησία καί τήν θέση τοῦ Ἐπισκόπου.
Ὁ μακαριστός προκάτοχός μου Μητροπολίτης Καστορίας κυρός Σεραφείμ ὀνόμαζε τήν Καστοριά «Βυζαντινή Ἀρχόντισσα». Εἶναι ἕνας πολύ εὔστοχος χαρακτηρισμός.
Γιατί πράγματι, ἡ Καστοριά, καί ὅλη ἡ Μητρόπολή μας, εἶναι Ἀρχόντισσα καί μιά Βυζαντινή πολιτεία στόν σύγχρονο κόσμο.
Ἄρχων εἶναι κατ᾽ ἐξοχήν ὁ Θεός, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα. Εἶναι ὁ Ἄρχοντας τοῦ κόσμου, ὡς δημιουργός, συνοχεύς καί συντηρητής τοῦ κόσμου. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐνηνθρώπησε καί κατοίκησε ἀνάμεσά μας ὡς Ἄρχων Εἰρήνης καί Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος.
Ὡς Ἄρχοντας ὁ Χριστός ἔχει ἀρχοντική ἀγάπη, ὄχι ἰδιοτελῆ, μίζερη, ἀπαιτητική, ἀνασφαλῆ. Ὁ Θεός δέν ἀπαιτεῖ τήν ἀγάπη οὔτε ἔχει ἀνάγκη τά ἀγαθά μας, ἀλλά δίνει ἀγάπη, εἶναι ἀγάπη καί ἐμπνέει τήν ἀγάπη στήν καθαρή καρδιά μας. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ φθάνει μέχρι τήν θυσία καί τήν ἀγάπη ἀκόμη καί τῶν ἐχθρῶν, ἤ μᾶλλον εἶναι ἀγάπη πού δέν βλέπει ἐχθρούς.
Καί ὅσοι ἄνθρωποι μέ τήν προαίρεσή τους ὁμοιάζουν μέ τόν Χριστό ἀποκτοῦν ἀρχοντική συμπεριφορά, δηλαδή δέν ἀπαιτοῦν, δέν ἐκβιάζουν τήν ἀγάπη καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, θυσιάζονται, ἀγαποῦν ἀνιδιοτελῶς καί κενωτικῶς, σεβόμενοι τήν ἐλευθερία τῶν ἄλλων.
Ἡ Καστοριά εἶναι συγχρόνως καί μιά Βυζαντινή πολιτεία, μιά σύγχρονη Βυζαντινή πολιτεία.
Τό Βυζάντιο, πού εἶναι οὐσιαστικά καί κατά κυριολεξία ἡ Ἀνατολική Χριστιανική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία, ἦταν μιά Πολιτεία πού εἶχε κέντρο της τήν Πόλη τοῦ Μεγάλου καί Ἁγίου Κωνσταντίνου, πού ἦταν ἀφιερωμένη στήν Παναγία καί εἶχε στούς κόλπους της τόν Ναό τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, δηλαδή τόν Χριστό. Ὅπως ἡ Παναγία κρατᾶ στήν ἀγκαλιά της τόν Χριστό, ἡ Πόλη τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου κρατοῦσε στήν ἀγκαλιά της τόν Ναό τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἁγια-Σοφιά. Καί ὅλος ὁ πολιτισμός τῆς Χριστιανικῆς ἐκείνης πολιτείας ἦταν Χριστοκεντρικός, Θεοτοκόφιλος καί ἁγιόφιλος, εἶχε ὡς πρότυπα τόν Χριστό, τήν Θεοτόκο καί τούς Ἁγίους.
Τήν εὐσέβεια, τήν Θεοτοκοφιλία καί τήν Ἁγιοφιλία, καί τήν ἀρχοντική ἀγάπη καί τήν θυσιαστική προσφορά αἰσθάνομαι ὅτι λαμβάνω ὡς κληρονομιά μέ τήν ἐνθρόνισή μου στήν Καστοριά καί θέλω νά συνεχίζω νά τήν καλλιεργῶ, γιατί κάθε γενιά καλεῖται νά δίνει τήν δική της ὁμολογία καί μαρτυρία καί τόν δικό της ἀγώνα καί ἱδρώτα καί αἷμα ἄν χρειασθεῖ γιά τήν συνέχιση τῆς παράδοσης τῆς εὐλάβειας καί εὐσέβειας καί ἁγιότητας.
Σήμερα κατά εὐλογημένη συγκυρία εἶναι καί ἡ ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου στόν Ναό, ἡ ὁποία εἶναι τό προοίμιο, ὁ πρόλογος, τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ. Εὐδοκία εἶναι ἡ εὐαρέσκεια, ἡ εὔνοια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἀγαπᾶ τόν ἄνθρωπο καί γι᾽ αὐτό ἐνηνθρώπησε γιά τόν λυτρώσει ἀπό τούς βασανιστικούς τυράννους του, τόν διάβολο, τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο. Ἡ εὐδοκία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση, εἶναι αὐτός ὁ Ἴδιος ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, ὅπως ὁ Θεός Πατέρας μαρτύρησε κατά τήν Βάπτιση καί τήν Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ: «Oὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ὧ εὐδόκησα» (Ματθ. ιγ´, ιζ´).
Σήμερα, λοιπόν, ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου στόν Ναό, ἡ ὁποία εἶναι τό προοίμιο τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ, παρακαλῶ καί ἱκετεύω τόν Θεό, νά γίνει καί ἡ δική μας διακονία, τοῦ Ἐπισκόπου, τῶν συνεργατῶν του, τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τό προοίμιο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ εἴσοδός μου στήν ἀρχιερατική διακονία καί ἡ δική σας εἴσοδος στήν διαποίμανση τῆς Ἐκκλησίας διά τοῦ νέου Ἐπισκόπου, νά γίνουν τό προοίμιο τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ἡ ἐξομοίωσή μας μέ τόν Χριστό, ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου.
Παρακαλῶ, λοιπόν, ἀδελφοί, νά ἐξακολουθοῦμε μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μας νά ἀγαποῦμε τήν Μητέρα μας Ἐκκλησία, πού εἶναι τό εὐλογημένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, γιατί αὐτή διατηρεῖ καί παραδίδει στά παιδιά της τήν παράδοση τῆς ἀρχοντικῆς ἀγάπης, τῆς Θεοτοκοφιλίας καί Ἁγιοφιλίας καί τῆς ἐλπίδας γιά τήν θεραπεία μας καί τήν ἕνωσή μας μέ τόν Θεό, τήν ἐνσαρκωμένη, ἐσταυρωμένη καί ἀναστημένη Ἀγάπη.
Μέ θερμές πατρικές εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
+ Ὁ Καστορίας Καλλίνικος