Η έναρξη της καινούργιας σχολικής χρονιάς, μου δίνει και πάλι την ευκαιρία να σας εκδηλώσω για μία ακόμη φορά τα αισθήματα της αγάπης που τρέφω στα πρόσωπά σας, στους εκλεκτούς εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, καθώς και στους ευλογημένους γονείς σας.
Επιτρέψτε μου, συγχρόνως, μαζί με αυτές τις ευχές, που πληθωρικά προσφέρονται για εσάς σήμερα για υγεία, δύναμη και πρόοδο, να σας υπενθυμίσω φιλικά και αδελφικά, πως μαζί με την παιδεία, θα πρέπει να αναζητήσουμε, αλλά και να μάθουμε κυρίως, το πιο μελωδικό τραγούδι, που είναι η αγάπη, και που απουσιάζει στην εποχή μας.
Παιδιά μου, η αγάπη, που είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο, για να είναι γνήσια, θα πρέπει να είναι καρπός της αγάπης μας προς τον Θεό. Αυτή η αγάπη στο Θεό συνυπάρχει με την αγάπη προς τον πλησίον. Κι όποιος ενώνεται με τον Θεό, τότε ενώνεται και με τον πλησίον, θα μας διδάξει ένας εκ των Πατέρων της Εκκλησίας.
Και θα συμπληρώσει, «τέτοια είναι η φύσις της αγάπης. Όσο αγγίζουμε το Θεό, τόσο ενωνόμαστε και με τον πλησίον. Κι όσο ενωνόμαστε με τον πλησίον, τόσο αγγίζουμε το Θεό».
Αυτές οι δυό αγάπες συμπορεύονται και συνυπάρχουν. Αν δεν υπάρχει η μία, τότε είναι ψεύτικη και η άλλη. Αυτή η αγάπη απουσιάζει σήμερα από την κοινωνία μας, την πατρίδα μας και την οικογένεια. Και σ’ αυτήν καλούμαστε να μαθητεύσουμε όλοι.
Σας εύχομαι να έχετε τη χάρη και την ευλογία του Θεού, καθώς και κάθε καλό στη ζωή σας.
