Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας
Περιγράφοντας ο Ευαγγελιστής Ματθαίος τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα προ εξ ημερών του Πάσχα, μας λέγει χαρακτηριστικά ότι «οι δε όχλοι οι προάγοντες και οι ακολουθούντες έκραζον λέγοντες· ωσαννά τω υιώ Δαυΐδ· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου· ωσαννά εν τοις υψίστοις. Και εισελθόντος αυτού εις Ιεροσόλυμα εσείσθη πάσα η πόλις λέγουσα· τις εστιν ούτος;»[1].
Κατά τη γέννηση του Κυρίου βλέπουμε την ταραχή του Ηρώδη· τώρα στα Ιεροσόλυμα παρατηρούμε την αναστάτωση των Γραμματέων και των Φαρισαίων.
Εκεί οι ποιμένες Τον προσκυνούν, εδώ οι ιερείς αγανακτούν.
Εκεί οι μάγοι Του προσφέρουν ως δώρα χρυσό και λίβανο και σμύρνα, εδώ πολλοί ετοιμάζονται να Τον συλλάβουν ως επαναστάτη.
Τα βρέφη της Βηθλεέμ είναι τα πρώτα θύματα που ανοίγουν τον ευρύ κατάλογο των Μαρτύρων Του. Εδώ ο λαός με πρώτα τα παιδιά Του απευθύνει το «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».
Έτσι, ο Χριστός με αυτό το γεγονός της εισόδου Του στα Ιεροσόλυμα, όπως ακριβώς από την ημέρα της αρχής της επίγειας παρουσίας Του και μέχρι της συντελείας του αιώνος, θα προξενεί αναστάτωση και ταραχή στο εκάστοτε κατεστημένο. Κι όσο πληγωμένη είναι η ανθρωπότητα από την παρουσία της αμαρτίας και των δαιμονικών καταστάσεων, τόσο η παρουσία του Χριστού θα προξενεί βαθύτατο πόνο.
Θα ήθελα λοιπόν, σήμερα, αυτήν την πανευφρόσυνη ημέρα της πίστεώς μας, παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στον τόπο μας, να σας προσφέρω λόγο παρακλήσεως και παρηγορίας προκειμένου να σας ενισχύσω το ηθικό φρόνημα έστω και αμυδρά με την παρουσία των συγγραμμάτων των θεοφόρων πατέρων και να λάβετε αίσθηση αυτής της χάριτος του Θεού που πλούσια αποπνέει το πνευματικό κλίμα αυτής της εορτής.
Πρώτον. Όλα τα δεσποτικά γεγονότα τα οποία εορτάζει η αγία μας Εκκλησία προφητεύτηκαν στην Παλαιά Διαθήκη. Έτσι, λοιπόν, ο Προφήτης Ζαχαρίας περιγράφει 500 χρόνια περίπου προ Χριστού με τον προφητικό του λόγο το θαυμαστό γεγονός της εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα : «Χαίρε λοιπόν πολύ, θυγάτηρ μου Σιών, διαλάλησε Ιερουσαλήμ, ιδού ο βασιλεύς σου, έρχεται σε εσένα δίκαιος, λυτρωτής και σωτήρας, πράος, καθήμενος επάνω σε ένα υποζύγιο, σε ένα νεαρό πουλάρι»[2].
Βασιλεύς είναι ο Χριστός, κατά τον Προφήτη Ζαχαρία.
Βασιλεύς του νέου Ισραήλ της χάριτος.
Βασιλεύς όλων εκείνων που θα πιστέψουν σε Αυτόν, θα βαπτιστούν και θα Τον ακολουθήσουν στον Σταυρό, στην Ανάσταση αλλά και στην ένδοξο Βασιλεία Του.
Ο ερχομός Του στον κόσμο δεν σχετίζεται με την εγκόσμια δόξα και νοοτροπία. Η βασιλεία Τοy μέσα στην ιστορία είναι βασιλεία αγάπης και ταπεινώσεως. Πόσο συγκλονιστικοί είναι οι λόγοι Του : «αλλ ὃς εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος, και ος εάν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος· ώσπερ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών»[3]. Γι’ αυτό και εισερχόμενος στην Αγία Πόλη δεν συνοδεύεται από δορυφόρους η στρατιώτες, αλλά μόνο από τον όμιλο των μαθητών, προκειμένου να καταλύσει την τυραννία του διαβόλου και των παθών, να χαρίσει στον άνθρωπο την ελευθερία από τα δεσμά της αμαρτίας, να του διδάξει την υψοποιό ταπείνωση, την εκούσια πτωχεία, αλλά και την ευτέλεια, δηλαδή αρετές οι οποίες σπανίζουν, όμως εισάγουν τον άνθρωπο στο πνευματικό κλίμα της Βασιλείας των Ουρανών.
Έτσι, όπως απλά και ταπεινά εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα σαγηνεύοντας τα πλήθη, με την ίδια απλότητα μεταδίδει την άκτιστη ενέργειά Του σε όλους εκείνους που βρίσκονται στο ίδιο πνευματικό κλίμα. Γι’ αυτό ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής που πρόσφατα κατετάγη στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας, έλεγε πως αιχμαλωτίστηκε από την αγάπη του Χριστού. Αντίστοιχη εμπειρία ανέφερε με δάκρυα ο Όσιος Παΐσιος λέγοντας πως όταν αξιώθηκε να δει τη μορφή του Κυρίου, επαναλάμβανε με απορία : «πως οι άνομοι ράπισαν μία τέτοια μορφή;».
Δεύτερον, ο Κύριος εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα, κατά τον Προφήτη Ζαχαρία, πράος και σωτήρας για εκείνους οι οποίοι Τον υποδέχονται με πνεύμα αγάπης και αφοσιώσεως. Δεν ζητά από εμάς πλούτη, δόξα και τιμές, αλλά μόνο την καρδιά μας! Ο λόγος Του είναι αποκαλυπτικός : «δος μοι, υιέ, σην καρδίαν»[4]. Είναι ο μοναδικός σωτήρας ο οποίος ήλθε να σώσει το ανθρώπινο γένος, καθώς ομολογεί άγγελος Κυρίου κατά τη γέννησή Του : «αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών»[5].
Αυτό το γεγονός της σωτηρίας μας θα το υπογράψει μετά από λίγες ημέρες πάνω στον φρικτό λόφο του Γολγοθά δια του ιδίου αίματος και των ιδίων δακτύλων. Έτσι, χρησιμοποιώντας τον κάλαμο τον οποίο εμπαικτικά Του έβαλαν στα χέρια οι σταυρωτές Του, «βαφαίς ερυθραίς, τους σαυτού δακτύλους αιματώσας, ταις αφεσίμοις ημίν, βασιλικώς υπογράψαι φιλανθρωπευσάμενος»[6], καθώς ψάλλει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης. Δηλαδή, με τον κάλαμο και τα ίδια Του τα δάχτυλα υπέγραψε την ελευθερία μας από τα δεσμά του θανάτου και της αμαρτίας.
Ως πράος και σωτήρας έρχεται ακόμη για εκείνες τις ψυχές που Τον δέχονται στη ζωή τους, που ευωδιάζουν από τις αρετές τους όπως η Μάρθα και η Μαρία, οι αδελφές του Λαζάρου, αλλά ακόμη και για εκείνους στο διάβα των αιώνων οι οποίοι κρατούν μία ψυχρότητα απέναντί Του, αλλά τελικά Τον αναγνωρίζουν έστω και την τελευταία στιγμή της επίγειας πορείας τους.
Για όλους έρχεται ο Χριστός.
Για τον καθένα ξεχωριστά.
Για όλους ανέβηκε στο Ξύλο του Σταυρού.
Για όλους εκείνους που συνεχίζουν να Τον βλασφημούν και να εμπαίζουν το πραγματικό Του σώμα που είναι η αγία Του Εκκλησία, που αρνούνται τα θεοσύστατα Μυστήρια, πολύ δε περισσότερο τα αντίτυπα του Αγίου Σώματος και του Τιμίου Αίματος.
Για όλους μας… Για σένα και για μένα… Για τον κόσμο ολόκληρο θα ακουστούν οι λόγοι της αφέσεως στον Σταυρό Του : «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι»[7].
Ελάτε λοιπόν σήμερα, «πας ο νέος Ισραήλ, η εξ εθνών Εκκλησία, μετά του Προφήτου Ζαχαρίου εκβοήσωμεν· Χαίρε σφόδρα θύγατερ Σιών, κήρυσσε θύγατερ Ιερουσαλήμ, ότι ιδού ο Βασιλεύς σου, έρχεταί σοι πραύς και σώζων, και επιβεβηκώς επί πώλον όνου, υιόν υποζυγίου, εόρταζε τα των Παίδων, κλάδους χερσί κατέχουσα ευφήμησον· Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, Βασιλεύς του Ισραήλ»[8].
Ελάτε να Τον υποδεχτούμε και να Τον κάνουμε κτήμα μας, ώστε να αναζωογονήσει με την παρουσία της χάριτός Του τον χώρο της ψυχής μας, την ύπαρξή μας, αλλά και την κοινωνία μας ολόκληρη.
Αδελφοί μου αγαπητοί,
Γνωρίζω ότι είστε λυπημένοι και κουρασμένοι όλες αυτές τις ημέρες, κλεισμένοι στα σπίτια σας, στην κατ’ οίκον εκκλησία, από την λοιμική νόσο που με δριμύ τρόπο έπληξε τον πλανήτη μας και την πολύπαθη πατρίδα μας.
Θαρσείτε λοιπόν!
Έχετε θάρρος και δύναμη!
Κάνετε κουράγιο και οπλισθείτε με υπομονή!
Θα βρεθούμε τις ημέρες αυτές μακριά από τα Ιερά Θυσιαστήρια και από το πνευματικό κλίμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας το οποίο βιώσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Θα έχουμε, όμως, την επίσκεψη της χάριτος του Θεού. Η άκτιστη ενέργεια του Θεού θα φωτίσει κάθε χώρο της υπάρξεώς μας και θα μας γεμίσει από την αγάπη του Χριστού.
Σας ασπάζομαι όλους πατρικά και αδελφικά στο όνομα του ερχομένου επί το εκούσιον Πάθος Σωτήρος Χριστού και σας εύχομαι καλή και ευλογημένη εβδομάδα των Αγίων Παθών. Δεν σας αποκρύπτω ότι σας έχω στη σκέψη μου και στην καρδιά μου καθώς και στις καθημερινές μου προσευχές.
Μη φοβείσθε! Ο Χριστός θα είναι ο νικητής!
[1] Μτθ. 21,9-10.
[2] Ζαχ. 9,9.
[3] Μτθ. 20,26-28.
[4] Παροιμ. 23,26.
[5] Μτθ. 1,21
[6] Δοξαστικό Στιχηρών Εσπερινού Σαββάτου Σταυροπροσκυνήσεως.
[7] Λκ. 23,34.
[8] Στιχηρό Εσπερινού Κυριακής Βαΐων.